مقدمه: سیستم حسابداری بیمار یکی از زیر سیستم های سیستم اطلاعات بیمارستانی است که به منظور شناسایی هزینه های بیمار از زمان پذیرش تا ترخیص اطلاعات جامعی را فراهم می سازد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اقلام داده ای سیستم های حسابداری بیماران بستری و سرپایی با نیازهای کاربران بود.روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1390 شمسی انجام شد. جامعه پژوهش کاربران سیستم های حسابداری بیمار و نرم افزارهای مربوطه را شامل می شد. نمونه گیری در کاربران به صورت طبقه ای و با حجم مساوی در هر طبقه انجام شد. بدین ترتیب که از هر بیمارستان 9 نفر انتخاب شدند. در خصوص نرم افزارها نیز کلیه سیستم های حسابداری بیمار در بیمارستان های مورد مطالعه بررسی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و چک لیست بود و از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون من ویتنی یو) جهت مقایسه نظرات گروه های کاربران استفاده شد. روایی پرسشنامه بر اساس سنجش روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی درونی (a=0.95) سنجیده شد. روایی صوری چک لیست نیز توسط سه نفر از صاحب نظران تایید شد. چنانچه میانگین درجه اهمیت هر یک از عناصر داده مساوی و یا بیشتر از 3 بود به عنوان داده مهم تلفی می گردید. مهم ترین نیازهای کاربران با عناصر داده ای موجود در سیستم های مورد مطالعه مقایسه شدند و درصد انطباق سیستم ها با نیاز کاربران تعیین گردید. جهت مقایسه نظرات کاربران از آزمون من ویتنی یو در سطح اطمینان a=0.05 استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که در اقلام داده ای صورت حساب بیماران بستری، هزینه خدمات ارائه شده از اهمیت بالاتری برخوردار بود. در مقایسه نظرات مدیران و سایر کاربران درخصوص نوع بیمه (P=0.025) و نوع پرونده بیمار (P=0.036) اختلاف معناداری وجود داشت. به طور کلی بررسی اقلام داده ای سیستم های حسابداری بیمار و مقایسه آن با نیازهای کاربران نشان داد که این سیستم ها بین 70 تا 80 درصد نیازهای اطلاعاتی کاربران را برآورده می ساختند.نتیجه گیری: مشارکت کاربران در طراحی و توسعه سیستم های اطلاعات سلامت از عوامل موثر بر موفقیت سیستم ها به شمار می آید. از آنجا که سیستم حسابداری بیمار بخش مهمی از اطلاعات مالی بیمارستان را تامین می کند، از این مقوله مستثنی نیست و اقدامات لازم جهت برطرف کردن نقاط ضعف سیستم ها باید صورت گیرد.

دفاع از حقوق انسان به منظور حفظ حرمت او است و محافظت در مواقع بیماری به ویژه در فوریت ها بدون هر گونه تبعیضی حق هر مددجویی است. محترم شمردن حقوق بیماران ضروری است که گاهی به دلیل ناآگاهی و بی توجهی از سوی کادر درمانی، نادیده گرفته می شود. در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی تعداد 270 نفر از دانشجویان رشته های پزشکی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و سوالات نیازهای آموزشی در مورد منشور حقوق بیمار بود. متوسط مقدار امتیازها 7±1.5 بود. نیاز آموزشی در حد بالا 31%، حد متوسط 53% و حد پایین فقط 16% بود. ارتباط آماری معنی داری بین نیازهای آموزشی با هیچ یک از متغیرها وجود نداشت. بر اساس یافته های پژوهش حاضر میزان آگاهی اکثر پرسنل بهداشتی از منشور حقوق بیمار کم می باشد، لذا جهت ارتقای آگاهی باید برنامه ریزی آموزشی صورت پذیرد. تدوین منشور حقوق بیمار زمانی کامل اجرا می شود که فرهنگ سازی مناسب، توجه همه جانبه به حقوق ذی نفعان، شناسایی موانع، راهکارهای اجرایی شدن منشور و لحاظ نمودن رعایت حقوق بیماران به عنوان شاخص ارزشیابی توجه شود.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی نیازهای یادگیری اعضای هیات علمی فعال در محیط یادگیری الکترونیکی (برخط) است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمام اعضای هیات علمی همکار موسسه آموزش عالی مهر البرز (اولین موسسه آموزش عالی الکترونیکی در ایران) در سال تحصیلی 1393-1394 است که با استفاده از روش سرشماری کامل انتخاب شده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده است. برای تحلیل داده ها از روش آماری t تک متغیره استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نیازهای یادگیری مدرسان شامل سه دسته، نیازهای قبل از تدریس (ایجاد انگیزه برای یادگیری الکترونیکی، تعهد حرفه ای و اخلاق، مهارت های فنی، به روزرسانی منابع و روش تدریس، پرورش خلاقیت در محیط یادگیری الکترونیکی)، حین تدریس (مدیریت زمان، ارزیابی در طول ترم، ارائه بازخورد، تعامل و برقراری ارتباط در محیط یادگیری الکترونیکی، هدایت دانشجویان در انجام پژوهش) و بعد از تدریس (ارزیابی نهایی، ارتباط با دانشجو پس از اتمام دوره) است که از بین آن ها نیازهای قبل از تدریس اهمیت ویژه ای دارد.

پیش زمینه وهدف: به دلیل پیچیدگی فرایند همودیالیز و همچنین لزوم مشارکت بیمار در مراقبت سلامت خود، آموزش بیمار باید به عنوان یک جزء مهم برنامه های ارتقاء سلامت و مدیریت بیماری مورد توجه قرار گیرد. براین اساس آموزش بیماران همودیالیزی بایستی بر نیازها و مشکلات اختصاصی هر بیمار استوار باشد به صورتی که بتواند سبب تغییر رفتار در آن ها شود. هدف از این پژوهش، تعیین نیازها و روش های آموزشی بیماران در مراکز همودیالیز دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می باشد. تا با آگاهی از آن ها به اشاعه بهترین شیوه های عملی جهت توسعه آن دست یافت.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بوده که در سال 1394 انجام گرفت. جامعه مورد پژوهش شامل بیماران همودیالیزی که به بخش همودیالیز مراکز آموزشی درمانی ارومیه مراجعه می کنند، که طبق آمار موجود تعداد 420 نفر بیمار می باشد. داده ها از طریق یک پرسشنامه که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های خی دو و t-test تحلیل شد.یافته ها: اکثر بیماران همودیالیزی ترجیح می دادند که از روش های پمفلت و کارگاه و سخنرانی شفاهی که توسط پزشکان، پرستاران و روان شناسان آموزش داده می شود استفاده کنند. بیشترین نیاز یادگیری بیماران همودیالیزی به ترتیب مربوط به مسائل روانشناسی (4.88)، عوامل خطرزا (4.75)، تغییر سبک زندگی (4.62)، تغذیه (4.56) و فعالیت های روزمره و ورزش (4.43) می باشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیماران همودیالیزی در مورد مسائل روانشناسی (افسردگی، مدیریت استرس و...)، شناخت ریسک فاکتورها، سبک زندگی و تغذیه نیاز به یادگیری دارند، که در این زمینه می توان از مشاوره های روانشناسی و تغذیه نیز در کنار توصیه های متخصصان بالینی استفاده شود. همچنین ضروری به نظر می رسد طرحی برای استانداردسازی ساختار و محتوای آموزشی که مبتنی بر نیازهای یادگیری بیماران باشد ارائه شود.

مقدمه: آموزش بالینی بخش اساسی دوره آموزش پرستاری است و فرصتی را برای دانشجو فراهم می سازد تا دانش نظری را برای مراقبت از مددجو به کار گیرد. متاسفانه این آموزش ها بنا به دلایلی نظیر ناهماهنگی بین دروس نظری و کار بالینی و مشخص نبودن اهداف آموزشی دارای اثربخشی لازم نیستند. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی بر یادگیری بالینی دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا گردید.روش ها: این پژوهش نیمه تجربی در نیمسال اول 93-92 بر روی 65 دانشجوی ترم 3 پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بابل اجرا شد. دانشجویان به طور تصادفی در گروه های 7-6 نفره تقسیم و با توجه به نیازهای آموزشی تعیین شده تحت آموزش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش مشخصات دموگرافیک و نیازهای آموزشی بود که اعتبار ابزار به روش روایی محتوی و پایایی آن از طریق آزمون- آزمون مجدد بدست آمد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (Wilcoxon، t-test، paired t-test، correlation، ANOVA، ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات دانشجویان قبل و بعد از آموزش وجود دارد (P<0.001). دانشجویان درحیطه توانایی برقراری ارتباط با میانگین نمره 0.57±4.30 بالاترین نمره را کسب نمودند. همچنین آموزش در حیطه آشنایی با اصول مایع درمانی با میانگین نمره اکتسابی0.53 ±1.24 بهترین اثربخشی را نشان داد. حیطه توانایی تفسیر آزمایشات خون و ادرار با میانگین نمره اکتسابی0.67 ±2.89 از بالاترین نیاز آموزشی برخوردار بود و حیطه های توانایی انجام امور خاص نظیر پانسمان، خون گیری با میانگین نمره 0.82±3.13 و حیطه توانایی اجرای انواع تزریقات با میانگین نمره1.02 ±3.38 به ترتیب در رتبه های بعدی قرار داشتند. همچنین ارتباطی بین میزان یادگیری و شاخص های دموگرافیکی نظیر جنس، مربی کارآموزی و معدل مشاهده نشد. نتیجه گیری: آموزش بر مبنای شناسایی نیازهای دانشجویان و تاکید بیشتر بر نقاط ضعف آن ها می تواند موجب کسب یادگیری بهتر و پایدارتری گردد.

این مقاله گزارشی مبسوط از تحلیل نیازهای زبان آموزان در مرحله های مختلف پیشبرد درس ترجمة شفاهی پیاپی در مقطع کارشناسی ارائه می دهد. شرکت­ کنندگان این پژوهش 32 دانشجوی مترجمی کارشناسی بودند. از دو پرسشنامه برای شناسایی کمبودها و خواسته ­ها در ابتدا و انتهای نیم سال تحصیلی و از یادداشت­های تعمق محور زبان­آموزان به عنوان ابزاری در دست یابی پیوسته به کمبودهایشان استفاده شد. در هر مرحله، پس از شناسایی کمبود و یا خواسته، تصمیم هایی در مورد تغییرات لازم در روند درس گرفته و اجرا شد، و تأثیر آن در دیدگاه زبان آموزان بررسی شد. کمبودهای پیوسته عمدتاً ضعف در درک مطلب شنیداری و یادداشت برداری در زبان دوم بود. بررسی کمبودها در انتهای نیم سال نشان داد که گرچه بیشتر زبان­آموزان قبول داشتند که در یادداشت ­برداری، درک مطلب شنیداری و ترجمة شفاهی پیاپی پیشرفت کرده ­اند، تقریباً نیمی از آن ها احساس نمی کردند که اعتماد به نفس لازم برای شرکت در فعالیت­های کلاسی را داشته باشند. همچنین، تحلیل خواسته­ ها نشان داد درصد بالایی از زبان آموزان معتقدند مواد آموزشی و فعالیت­های درنظرگرفته­ شده برای کلاس در پیشرفت آن ها مؤثر بوده­ است. با این ­حال، فعالیت­هایی که لازمة آن تعامل و مشارکت بود محبوبیت کمتری داشتند. یافته های بررسی کمبودها در انتهای نیم سال و این مشاهده هر دو نشان داد که لازم است در برنامة درسی طراحی ­شده تغییراتی ایجاد کرد تا فضایی آرام برای تعاملات به وجود آید. اگرچه این بررسی در محیطی علمی انجام شد، اما با توجه به اینکه نمونه­ای عملی از تحلیل نیازهایی که می تواند انجام شود مبسوط است، می­تواند آموزه هایی برای مراکز آموزشی دیگر نیز داشته باشد. افزون بر این، ماهیت مشکلاتی که زبان آموزان گزارش دادند و اقدام هایی که در رویارویی با آن انجام شد می­تواند در بافت های دیگر نیز کمابیش یکسان باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر کلاس درس جیگ ساو بر برآورده شدن نیازهای روان شناختی دانش آموزان (نیاز به خودمختاری، شایستگی و ارتباط) است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و در اجرای آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جهت دست یابی به اهداف پژوهش، ابتدا دانش آموزان دو کلاس سوم دبیرستان دخترانه (51 نفر) با استفاده از نمونه های در دسترس انتخاب شدند؛ سپس به شیوة کاملاً تصادفی، دانش آموزان یک کلاس، آموزش درس شیمی را به روش جیگ ساو (26 دانش آموز) و دانش آموزان کلاس دیگر (25 دانش آموز) این درس را به روش سخنرانی تجربه کردند. آزمون نیازهای روان شناختی قبل و بعد از مداخله برای گروه ها اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش ها و تکنیک های آماری توصیفی و استنباطی مختلف از جمله روش های آماری میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که روش جیگ ساو اثر مثبتی بر نیاز به خودمختاری و ارتباط و شایستگی دارد. به طور کلی یافته های پژوهش از نظریة خودتعیین گری حمایت کردند و نشان دادند که محیط های حامی خودمختاری از قبیل روش تدریس جیگ ساو اثر مثبتی بر برآورده شدن نیازهای روان شناختی اساسی دارند.